Followers

Wednesday, February 29, 2012

ZAYYAD HILANG???!!!

"Mintak tolong abg ari nih kak, kot² Asrie balik lambat kang. Tak sempat plak nak jemput Zayyad kat sekolah. Tp kalo dia sempat, saye inform akak semula..."
"InsyaAllah... Takpe lah. Biar abg aje yg amik kang. Terkejar² pulak Asrie nak balik dari KL tu kang kalo kene amik Zayyad"

Antara perbualanku dgn Kak Ida pg td. Ari nih, hubby ade keje kat KL, so kemungkinan dia tak sempat nak amik Ayyad kat sekolah before 12pm. Kak Ida pon tak kesah, sebab abg Napi mmg ade kat umah bila siang. Dia cuma bawak teksi waktu malam jek! But still, dalam kul 11.30am, aku follow up ngan Kak Ida via SMS yg Asrie mmg tak sempat nak amik Ayyad. So, abg Napi lah yg jadi mangsa nampaknye... Hehe!

Dalam kul 12pm camtuh, aku kol Kak Ida lg. Ingatkan nak cakap ngan Ayyad. Then Kak Ida kate, dia belom sampai. Abg Napi lom balik lg bawak Ayyad sbb abg Napi mebi singgah kedai dulu td. OK, takpelah... Aku gitau yg aku akan kol semula kejap² lg. Aku mmg selalu akan kol Ayyad bile dia balik sekolah, tak kire lah samada hubby sendiri yg jemput or abg Napi.

Tiba² dalam pukul 12.20pm camtuh, Kak Ida kol!

"NA, CUBA KOL CIKGU SEKOLAH AYYAD. ABG PEGI SEKOLAH AYYAD TD TP SEKOLAHNYE DAH TUTUP, BERKUNCI... ABG KETUK² TP TAKDE ORG YG BUKAK!!"
"YA ALLAH!!! (Mase nih darah dah naik kat muke aku. Tangan dah menggigil. Otak terus terimagine macam²!) YE KE KAK? ALLAH... CAMANE NIH? (Aku dah mula berdiri, tak boleh nak duduk. Jantung aku berdegup laju giler sampai rase nak tercabut!) MANE PULAK DIA PEGI???? TAKPE KAK, SAYE CUBA KOL CIKGU DIA!"
"TU LAA... TD ABG DAH SAMPAI KAT SEKOLAH DALAM 12:05PM, PUAS DIA KETUK TP TAKDE SAPE YG BUKAK!"
"OK KAK! OK KAK! SAYE CUBA KOL SEKOLAH DIA DULU.."

Mase tuh, air mata aku terus turun dgn lajunye... Tak leh kontrol dah! Tersedu² aku menangis. Tangan dah menggigil pegang henfon nak mendail no fon tadika.

"The number that you dialed is not reacheable"

Tak putus asa, aku cuba lagi.. dan lagi.. dan lagi... tp...

"The number that you dialed is not reacheable"

"Ya ALLAH!!! Mane anak aku???" Tanpa sedar aku dah meraung... Aku cuba lagi dail no tuh. Masih sama. Tak dapat dihubungi. Aku buntu. Terus kol Hubby.

"ABG, KAK IDA KOL. ABG NAPI NAK AMIK ZAYYAD KAT SEKOLAH TP SEKOLAH DAH TUTUP. ZAYYAD NYE TAKDE!!!"
"HAAA??? YA ALLAH.. BIAR BETUL??? ERRR.... ERRR... AAHHH... AHHH..." (hubby speechless)
"YE BANG... KAK IDA KATE, PUAS ABG NAPI KETUK TP TAKDE ORG YG BUKAK PON PINTU SEKOLAH TUH!"

Aku bercerita sambil tersedu-sedu n air mata yg tak benti mengalir.

"ALLAHUAKBAR, DAH CUBA KOL TADIKA??"
"DAH TP TAK DAPAT.. VOICEMAIL AJE!!"
"ALLAH... ADUH.. ERRR... ERM! ABG BALIK SEKARANG!!!"

Kawan² opis ramai yg dah dok surround aku, cuba menenangkan aku.
"Sabar Nana, sabar... Cuba kol lg"... Semua sangat memahami. Maklum lah, kebanyakkan nye masing² semua dah ade keluarga dan anak sendiri. Thanks all!

Sebelum aku hilang kawalan dan meraung dgn lebih kuat lagi, terus aku lari masuk ke meeting room kosong yg ade kat belakang table aku nih.
Aku kol Kak Ida semula...

"KAK!! TAK DAPAT KAK... SAYE KOL NO FON SEKOLAH DIA TP TAK DAPAT. MASUK VOICEMAIL...
"YA ALLAH.. CAMANE TUH? TAKPE.. TAKPE.. AKAK DAH SURUH ABG PEGI SEMULA. CARI DIA KOT² ADE DEKAT² SITU..."
"KAK! TOLONG KAK... TOLONG SAYE... CARIKAN AYYAD DULU KAK.. SAYE CUBA KOL LG TADIKA NIH" (aku menangis tak henti² mase nih.)
"OK NA.. TAKPE. AKAK DAH SURUH ABG PEGI BALIK!"
"TOLONG KAK..." Kataku mengakhiri perbualan

Aku cuba lagi kol no fon Tadika. Lepas beberapa kali percubaan, baru aku dapat tembus talian....

"HELLO??"
"HELLO!! HELLO!! NI TADIKA KAN??" (sebenarnye aku cakap pon dah merepek² dan bersepah sebab otak takleh nak berfikir)
"YE.. YE.. SAPE NIH?"
"NI MAMA ZAYYAD. DIA ADE KAT SITU KER???" (nada aku masih cemas mase nih..)
"YE... ADE NI, ADE DGN SAYE" jawab cikgu nye.
"TD KENAPA MASE AYAH PENGASUH DIA DTG JEMPUT DAN KETUK PINTU SEKOLAH, TAKDE ORG YG BUKAK???" (Time nih suara aku dah meninggi sket...)
"OWH... YE KE? MUNGKIN TAK PERASAN TD KOT BLAA... BLAA.... BLAA.... (Sebab aku dah tak amik perhatian ape yg cikgu tuh cakap)
"TAKPE LAH! KEJAP LG AYAH PENGASUH DIA DTG AMIK DIA..."
"OK OK..."

Berakhir perbualan kami...

Terus aku kol Kak Ida, bgtau yg Ayyad ade lg kat sekolah tuh. Mintak abg Napi pegi semula dan amik dia. Kak ida tak lengah, terus roger husband dia. Sempat aku pesan, kalo Ayyad dah sampai, SMS aku. Kak ida faham...
Aku pulak, terus kol hubby semula yg dah pun halfway nak balik ke rumah dari Kepong.

"YAH, MAMA DAH DAPAT KOL SEKOLAH. AYYAD ADE KAT SITU LG... MAMA DAH MINTAK ABG NAPI AMIK DIA..."
"ALLAH... YA ALLAH... YE KE? ADUH... CAMANE TD BOLEH TAKDE?"
"NTAH LAA... TP MAMA DAH PESAN KAT KAK IDA, GITAU MAMA KALO AYYAD DAH ADE KAT UMAH DIA"
"OK! OK! APAPE, BGTAU ABG TAU.. ABG KENE PATAH BALIK NIH. KEJE BELOM SIAP SEBENARNYE TD..."
"ORAIT..."

Tak lame pastu, Kak Ida sms suruh kol. Aku pon kol laa... Rupanya, cerita dari abg Napi (mungkin dia tanye kat cikgu tuh, nape td dia ketuk takde org yg bukak pintu), cikgu Zayyad (tatau yg mane satu) bawak dia keluar pegi mane ntah mase abg Napi dtg nak amik dia td. Sebab tuh takde org yg bukak pintu time tuh! Terus aku mintak nak cakap ngan Zayyad...

"HELLO MAMA..."
"AYYADDDDD.... (air mate aku masih bergenang mase nih) AYYAD PEGI MANE TD??"
"AYYAD KAT SEKOLAH.. DGN CIKGU"
"AYYAD PEGI JALAN NGAN CIKGU KER?"
"A'AH.. CIKGU BAWAK AYYAD JALAN-JALAN"
"CIKGU BAWAK AYYAD PEGI MANE?"
"CIKGU BAWAK AYYAD JALAN JAUH-JAUH"
"JAUH MANE, NAK??"
"TAH LAA.. JAUH-JAUH LAA"
"OK, OK... AYYAD BG FON KAT MAMA IECHA"

Terus aku sambung berbual dengan kak ida lepas tuh. Then after that, aku kol hubby semula dan bgtau yg Ayyad dah selamat sampai kat umah Kak Ida. Aku pon cerita laa macam yg kak ida dan Ayyad cerita kat aku, cikgunye bawak Ayyad keluar tp tatau pegi mane.

Hubby jadi tak puas hati. Ye laa kan, mane boleh bawak anak org secara suka hati keluar dari kawasan sekolah TANPA MEMBERITAHU IBU BAPA MURID TERSEBUT TERLEBIH DAHULU! Walaupun ko cikgu dia, walopon ko sesiapa pon yg mungkin dikenali oleh mak ayah budak tuh. Sekurang-kurangnya, sms ibu atau bapa utk inform situasi sebenar. Bukan nye aku tak bagi no fon mase isi registration form Ayyad dulu. Semua tak puas hati dgn tindakan cikgu tuh. Budak² opis seme pon sama.

Nampaknye, esok hubby kene slow talk ngan cikgu tuh berkenaan hal nih. Aku pon, dah siap-siap print out kan contact details utk Zayyad, esok nak mintak hubby bg pada cikgunya. Sekurang-kurangnya lepas nih, dia takde alasan lg utk tidak menghubungi kami seandainya ada apape berkenaan Zayyad kat sekolah sebab aku dah buatkan satu key-chain khas utk digantung kat beg Zayyad yg mengandungi contact details kami berdua. Haha!

Key-chain utk beg Zayyad

Dan lepas semuanya berakhir tadi, aku sangat bersyukur yg anak aku tak ape-ape. Selamat... Perasaan mak ayah bile kate anaknye hilang or takde kat tempat yg sepatutnye, MasyaAllah... Hanya Allah yg tau. Sesungguhnya aku sangat bersyukur semuanya berakhir dengan baik. Besar terima kasih aku pada keluarga Kak Ida dan Abg Napi yg bersusah-payah menolong kami. Selalu, memang selalu... Tanpa dorg, susah jugak kami kat situ... ALHAMDULILLAH, terima kasih Ya Allah.... :)

Pengajarannya, jangan sewenang-wenangnye angkut anak org ke sane-sini tanpa pengetahuan mak bapak diorg. Sebab kalo lah cikgu tuh dapat tgk keadaan aku kat opis td camane, mase kate Ayyad takde tp sekolah dah tutup, mungkin cikgu tuh akan lebih memahami sebab aku dah rase macam nak giler and jantung macam dah nak tercabut bile pikir "MANE ANAK AKU PEGI???"

SEKIAN cerita untuk hari ini. Cerita yg mampu membuatkan badan aku menggigil macam mase baru kuar OT time bersalinkan Addad dulu... Huhu!

Friday, February 24, 2012

UPDATE TERLAMBAT: HEPI 1st BIRTHDAY, MY DEAR ADDAD HAZIQ..

27hb Januari 2012 yg lepas, genap lah setahun umur si manja mama, Addad HaziQ. Selamat hari lahir, sayang... Semoga Addad membesar dengan sihat dan gembira menjadi anak yg soleh dan taat kepada mama ayah & agama. Semoga lepas² nih, kesihatan Addad lebih terjaga. Semoga Addad sentiasa dilindungi dan diberkati dalam hidup. Mama, Ayah & Abg Ayyad sayang Addad sangat²!!!
Saye dah setahun!!! Hehe...

Hehehe... Tp disebabkan 27hb tuh adalah hari Jumaat and aku pulak MC sebab demam and tak larat, makanya tak ade lah apape sambutan. Cuma mama jaga Addad ngan Ayyad kat umah aje laa ari tuh. Tak yah dok umah mama iecha. Hehe!

Tp, perancangan awal dah pon dibuat. Plan nak ke Bagan Lalang & berpiknik with kawan² pada 29hb Januari tuh. Dah alang², aku pon wat laa kek and celebrate sekali ngan semua kawan² yg datang hari tuh.
Kek 1st Birthday Addad yg mama wat sendiri.. (Hnss! Hnss! <-- Bangga! Haha...)

(Thanks to: Ain Atan & family, Sue Man & family, Iela Loq & family, Liza Paa & family, Atie Pian & family, Mak liza, adik liza & hubby)

Sambil berkelah and berBBQ, ade yg sempat main air kat pantai (tp tak lame pastuh air surut kaw² punye!), kami makan bekal yg dibawak masing². Pot Luck! Kami mmg suke berpotluck. Hehe!

So, layan aje laa a few gamba yg sempat aku snap mase kat sane.

Hubby & Pian.. Tgk ape tah time nih!

Addad bz main jek.. Tak byk ragam. Gud boy! :D

Antara yg hadir (nampak kah anak bujangku yg tak berbaju itu?? Huh...)

Ayah-ayah tgh melayan anak² sebab mak-mak nak melayan tekak. Haha!

Ayyad yg giler gadget! Abis dia buat harte iPad si Alya tuh.. Huhu!

Addad comot makan macam²! Hihi...

Tgh usya, ape mende lg aku nak ranapkan nih.. Hihi!

Kek birthday Addad selepas dipotong. My 1st ever Rainbow Cake for my prince 1st birthday... Hehe!

Menjelang petang, badan aku dah rase tak sedap semula. Demam menyerang kembali! Lupe plak nak bawak ubat skali mase dtg pg td. Addad plak dah start batuk2 sket. Pon aku lupe nak bawak inhaler dia. At last, time org tgh syiok berborak2 lagi kat tepi pantai, aku anak beranak dah kepengsanan kat dalam kete.

Mintak maap ye kengkawan! Closing aku tak proper laa time tuh. Huhu! Haaa... Tak lupe, thanks to Liza sebab gigih berjalan kaki ke kereta aku semata-mata nak bagi adiah besday utk Addad. Hehe! Thanks sis... ;)

Setakat nih laa dulu utk first update nih. Banyak lgi stori seben0 nye tp malas sungguh laa nak menaip. Huhu! K lah, jumpe lagi nanti... Dadaaaaaaaaaa!

Wednesday, February 8, 2012

MENYEPI SEKETIKA...

Lama tak update blog. Mood tarak! Ngan kesihatan yg tak bape nak sehat lately. Tambah lagi ade pulak mood malas disitu.... Huhu! Kalo nak diikutkan, banyak je mende yg nak di update. Tgu laa time yg sesuai. For time being, nak menyepi seketika...